Wydawało się, że ma wszystko. Ukończyła dobrą uczelnię, była niezwykle literacko uzdolniona, piękna i inteligentna. Miała dwoje dzieci, jej życie wydawało się poukładane. Co prawda opuścił ją mąż, ale takie przypadki są udziałem wielu kobiet, które z takiej traumy wychodzą zwycięsko.
Tymczasem Sylwia Plath zamknęła dwójkę swoich dzieci w dobrze wentylowanym pokoju, przygotowała im śniadanie i stos książek do czytania, a sama – popełniła samobójstwo otwierając piecyk gazowych. Bynajmniej nie była to jej pierwsza próba samobójcza. Sama poetka z ironią pisała, że umieranie przychodzi jej wyjątkowo łatwo. Zresztą próby samobójcze były efektem choroby, na którą cierpiało wiele kobiet w rodzinie Plath. W 1963 roku próba samobójcza okazała się skuteczna. Za kilka lat jej książki stały się bestselerami, zdradzający mąż zarobił krocie na tantiemach od jej książek, a jej słowa wielu ludzi traktuje jak prawdziwe objawienia.
Sylwia Plath już jako dziecko przejawiała niezwykła uzdolnienia literackie. Matka kupiła więc jej dziennik, w którym Sylwia wszystko zapisywała. To był niejako wstęp do późniejszej twórczości. Pamiętamy ją przede wszystkim jako autorkę powieści „Szklany klosza”, kilku tomików wierszy, no i oczywiście „Listów do domu”. To ostatnie dzieło składa się z listów, które poetka pisała do swojej matki. Wyłania się z nich obraz kobiety niezwykle zdolnej i aktywnej, która potrafi sama kreować swoje życie, jest szczęśliwa.
Nie do końca tak było. Listy do matki, które miały być przede wszystkim szczerą wypowiedzią, były tak naprawdę fikcją, kreacją literacką. Podobnie było w przypadku „Dzienników”. To, co naprawdę działo się w głowie ich autorki, można przeczytać w powieści „Szklany klosz”. Bohaterka powieści Esther odgradza się od świata tytułowym szklanym kloszem. Nie chce przeżywać, analizować, kochać i nienawidzić. Te wszystkie emocje są jej niepotrzebne, ranią ją. Ponieważ jest nadwrażliwa, pragnie dla swojego własnego bezpieczeństwa pozostać obojętną. Niestety jest to niemożliwe. Rzeczywistość dociera do niej nawet przez ten szklany klosz i tak samo rani. Okazuje się, że prawdziwym wentylem bezpieczeństwa są próby samobójcze pozwalają jej w miarę normalnie funkcjonować.
Sylwia Plath jest też znana jako autorka wierszy. Przede wszystkim są to utwory poświęcone miłości, wymagającej i destrukcyjnej. Wiele z tych wierszy dotyczy miłości Sylwii do jej męża, który nieustająco poetkę zdradzał i doprowadzał na stan załamania nerwowego. Śmierć samobójcza Plath stworzyła legendę. Aby ją jednak naprawdę poznać, trzeba sięgnąć do jej twórczości.