Pewnie słyszysz ją bardzo często, nie zdając sobie z tego sprawy. Minimal music to jeden z nurtów współczesnej muzyki, które wywarły przeogromny wpływ na jej kształt, formę i estetykę. Minimal doskonale obrazuje kondycję psychiczną obywatela współczesnej cywilizacji. Wyraża obsesyjność, maniakalność, zapętlenie się w sobie i życiu, kręcenie się wokół osi zadań do wykonania i nałogów.
Minimal music – krótka charakterystyka
Jakie są główne założenia tego nurtu? Minimal music opiera się na zasadzie repetytywności. Zasadą kształtowania przebiegu utworu jest przeważnie niedługi, charakterystyczny motyw – wielokrotnie powtarzany z drobnymi modyfikacjami. Styl minimalny wyrasta z chęci przeciwstawienia się skomplikowanej i trudnej w odbiorze muzyce współczesnej. Utwory w stylu minimal często mają charakter ascetyczny, medytacyjny, motoryczny. Powtarzalna, segmentowa struktura uwydatnia rytmikę, często na drugi plan spychając melodykę.
Minimal music wywodzi się z inspiracji muzyką kultur pozaeuropejskich – afrykańskiej, indyjskiej, wyspy Bali. Istotną rolę odgrywają instrumenty perkusyjne, jednak minimaliści czerpią też z muzyki elektronicznej. Przetwarzanie dźwięku, tape music (muzyka z taśmy), przesunięcia fazowe – to już norma.
Minimal music – rys historyczny
Skąd wywodzi się minimal music? Niektórzy historycy muzyki doszukują się cech tej estetyki już pod koniec XIX wieku, np. w twórczości Erika Satie. Za właściwy początek minimalizmu uznaje się jednak połowę lat sześćdziesiątych XX wieku. Wówczas tworzyli Philipp Glass, Terry Riley, Le Monte Young, Steve Reich i Morton Feldman. Minimalizm dotyczy nie tylko estetyki, ale i samej obsady wykonawczej. Utwory są kameralne, bardzo często wykonywane przez małe składy instrumentalne, przy bogatym użyciu elektroniki.
Terminu „minimalizm w muzyce” po raz pierwszy w 1968 roku użył krytyk, kompozytor i pianista Michael Nyman w recenzji „The Great Digest” Cardewa dla brytyjskiego prestiżowego magazynu „The Spectator”. Miłośnicy muzyki filmowej powinni kojarzyć nazwisko tego pana z kapitalnym, minimalistycznym soundtrackiem do filmu „Fortepian”.
Estetyka minimal music stała się później inspiracją dla twórców jazzowych i rockowych, kompozytorów elektroniki, new age i ambient. Również późniejsi minimaliści czerpali wiele z tych gatunków muzycznych.
Kompozytorzy minimal music
Pewnie część z Was poczuje się zaintrygowana i będzie chciała posłuchać obsesyjnej, ascetycznej repetitive music (termin zamienny do minimal). Wśród jakich kompozytorów należy szukać? Poniżej podaję wybitnych twórców minimalizmu i ich utwory.
-
Le Monte Young – jeden z ojców minimal music, popularne jego kompozycje z czasów minimal to „Sunday Morning Dreams”, „Chords from the Tortoise, His Dreams and Journeys”, „Orchestral Dreams”.
-
Philip Glass – jeden z najbardziej znanych twórców minimal, często tworzył na potrzeby filmów. Skomponował „Music in the Shape of a Square”, „Music in Similar Motion”, „Music with Changing Parts”.
-
Tomasz Sikorski – najwybitniejszy polski minimalista. Autor „Vox Humana”, „Strings in the Earth”, „Diario”.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.