Malarstwo –jak się rozwijało

Malarstwo towarzyszy nam od zarania dziejów. Już w prehistorii malarstwo było bardzo popularne. Początkowo służyło nawet jako swego rodzaju kronika wydarzeń, z czasem przybrało inny wymiar. Za pomocą farb różnego rodzaju upamiętniano ważne wydarzenia, osobistości i piękne krajobrazy. W przypadku malarstwa europejskiego możemy zaobserwować wyraźny podział na epoki. Jednakże na całym świecie malarstwo rozwijało się w innym tempie i powstawały inne, miejscowe techniki, które w niektórych regionach świata są kontynuowane do obecnych czasów

Mówiąc o rozwoju malarstwa, należy zacząć od prehistorii. Malarstwo prehistoryczne, które wciąż jest odrywane przez archeologów oscylowało w tematyce zwierzęcej, przedstawiano m.in. sceny z polowań. Niewątpliwie malarstwo z tego okresu jest bardzo uproszczone i zgeometryzowane, a jednocześnie bardzo ekspresyjne. Do naszych czasów przetrwały tylko niektóre malowidła i tylko na bardzo ograniczonych terenach. Wpływ przyrody odgrywa w tym przypadku bardzo ważną rolę. Warto dodać, że malarstwo prehistoryczne wpłynęło na wielu znanych artystów, gdyż bardzo często powracali oni do zamierzchłych czasów i malowali rękoma.

Kolejnym etapem w rozwoju malarstwa jest starożytność. W tym okresie można zaobserwować gigantyczny przeskok. Zaczęto używać pędzli, a malarstwo stało się dekoracją wnętrz. Malowano przede wszystkim postacie bogów.

Malarstwo w średniowieczu zaczęło rozwijać się w bardzo szybkim tempie. Powstały nowe techniki, a rozwój chrześcijaństwa w Europie zapoczątkował powstawanie licznych świątyń, które obowiązkowo były zdobione freskami i obrazami. Świat odkrywał coraz wybitniejsze postacie w dziedzinie malarstwa. Kolejne epoki nie są już tak ściśle związane z historię. Przechodziły jedna po drugiej, a malarze u schyłku kolejnych epok bardzo swobodnie oscylowali między oba tematykami

Malarstwo w okresie renesansu rozwijało się jeszcze szybciej. Wprowadzono wiele nowych innowacji. Jednym z największych sukcesów ówczesnych malarzy jest zapoczątkowanie malarstwa olejnego i upowszechnienie użycia płótna. W tym okresie wprowadzono również perspektywę, a za największego malarza tego okresu uznaje się oczywiście Leonarda da Vinci.

Z czasem z renesansu powstał manieryzm i barok. Tematyka tego okresu to przede wszystkim religia, wojna, mitologia, historia, jak również martwa natura

Malarstwo okresy klasycyzmu to powrót do motywów antycznych. Natomiast malarstwo w okresie romantyzmu pojawia się tematyka dramatyczna, cierpienie artysty ekspresja. Z czasem znudzeni tym malarze wykształcili realizm, który specjalizował się w tematyce codzienności, zwykłej pracy, czemu towarzyszyły ciemne, smutne kolory.

Malarstwo impresjonistyczne to szybkie pociągnięcia pędzla, impresja, plamy światła, maleńkie charakterystyczne plamki, których do tej pory nie było.

Z czasem narodził się ekspresjonizm, który postawił na niekształtne formy, ekspresję, liczne przedstawienia śmierci i cierpienia oraz samotności twórcy. Natomiast w kubizmie, którego przedstawicielem był Pablo Picasso, mamy sztukę bardziej nowoczesną. Później nastała epoka abstrakcjonizmu, aby wszystko przeszło w surrealizm i dadaizm oraz malarstwo współczesne.